- โรคกระดูกพรุน มีอาการอย่างไร
- กระดูกพรุน มีสาเหตุเกิดจากอะไร
- ปัจจัยเสี่ยงที่ก่อให้เกิดโรคกระดูกพรุนมีอะไรบ้าง
- ภาวะแทรกซ้อนของโรคกระดูกพรุน
- โรคกระดูกพรุน มีวิธีการวินิจฉัยอย่างไร
- โรคกระดูกพรุน มีวิธีการรักษาอย่างไร
- การเตรียมการก่อนการพบแพทย์
โรคกระดูกพรุน
โรคกระดูกพรุนเป็นโรคกระดูกที่เกิดจากการขาดการซ่อมแซมกระดูกใหม่หรือซ่อมแซมที่เกิดขึ้นช้า เพื่อทดแทนกระดูกเก่าหรือกระดูกที่ได้รับบาดเจ็บ ทำให้เกิดภาวะกระดูกเปราะและแตกหักง่าย โรคกระดูกพรุนสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน อย่างไรก็ตามความเสี่ยงของภาวะนี้มักเพิ่มขึ้นในผู้หญิงที่หมดประจำเดือนไปแล้ว ทั้งนี้เพื่อป้องกันการสูญเสียกระดูกและเสริมสร้างกระดูกให้แข็งแรง ควรได้รับการรักษาที่เหมาะสมควบคู่ไปกับการรับประทานอาหารที่มีประโยชน์และรักษาน้ำหนักตัวให้แข็งแรง
โรคกระดูกพรุน มีอาการอย่างไร
ผู้ที่เป็นโรคกระดูกพรุนในระยะเริ่มต้นอาจไม่พบสัญญาณหรืออาการใด ๆ สัญญาณและอาการของโรคกระดูกพรุนมักเริ่มต้นขึ้นเมื่อกระดูกได้รับผลกระทบแล้ว โดยสัญญาณและอาการดังกล่าวอาจประกอบไปด้วย
- อาการปวดหลังซึ่งเกิดจากกระดูกสันหลังยุบหรือหัก
- ความสูงลดลง
- หลังค่อม
- กระดูกหักได้ง่าย
เมื่อไหร่จึงควรพบแพทย์
ผู้หญิงที่หมดประจำเดือนหรือผู้ที่ทานยาคอร์ติโคสเตียรอยด์อย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายเดือนควรปรึกษาแพทย์ เช่น เดียวกับผู้ที่มีสมาชิคครอบครัวมีประสบการณ์กระดูกสะโพกหัก
กระดูกพรุน มีสาเหตุเกิดจากอะไร
กระดูกสามารถงอกขึ้นใหม่ได้เนื่องจากเป็นเนื้อเยื่อที่มีชีวิต กระดูกใหม่ถูกสร้างขึ้นเพื่อชดเชยกระดูกที่เก่าหรือหัก กระบวนการนี้อาจช้าลงตามอายุซึ่งมักเกี่ยวข้องกับการสูญเสียและความเปลี่ยนแปลงของมวลกระดูกที่เร็วขึ้น
ปัจจัยเสี่ยงที่ก่อให้เกิดโรคกระดูกพรุนมีอะไรบ้าง
มีปัจจัยหลายประการที่เกี่ยวข้องกับโรคกระดูกพรุน ได้แก่ ปัจจัยที่ไม่สามารถควบคุมได้ ปัจจัยฮอร์โมน ปัจจัยด้านอาหาร ปัจจัยด้านยา และปัจจัยการดำเนินชีวิต
- ปัจจัยที่ไม่สามารถควบคุมได้ ความเสี่ยงของโรคกระดูกพรุนอาจเกิดจากปัจจัยที่ไม่สามารถควบคุมได้หลายอย่าง อันได้แก่
- เพศ: โรคกระดูกพรุนมักพบมากในผู้หญิง
- อายุ: ความเสี่ยงของภาวะนี้จะเพิ่มขึ้นตามอายุ
- ประวัติครอบครัว: ความเสี่ยงของโรคกระดูกพรุนมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นในผู้ที่มีสมาชิกในครอบครัวมีอาการกระดูกสะโพกหัก
- ขนาดโครงสร้าง: ผู้ที่มีโครงร่างเล็กมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับโรคกระดูกพรุน
- ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับฮอร์โมน ระดับของฮอร์โมนที่มากเกินไปหรือน้อยเกินไปจะเพิ่มความเสี่ยงของภาวะนี้ ฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับเงื่อนไขนี้อาจรวมถึง:
- ฮอร์โมนเพศ
- ปัญหาต่อมไทรอยด์
- ต่อมอื่น ๆ
- ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับอาหาร ความเสี่ยงต่อการเป็นโรคกระดูกพรุนมากขึ้นในผู้ที่มีปัจจัยดังต่อไปนี้
- บริโภคแคลเซียมต่ำ
- ผู้ที่มีการรับประทานผิดปกติ
- การผ่าตัดระบบทางเดินอาหาร
- ปัจจัยด้านยา โรคกระดูกพรุนอาจเป็นผลมาจากการใช้ยาและสเตียรอยด์ในระยะยาวเพื่อรักษาปัญหาทางการแพทย์ ซึ่งอาจรวมถึงการรักใช้ยาเพื่อรักษาโรคหรือภาวะดังต่อไปนี้
- โรคมะเร็ง
- อาการชัก
- กรดไหลย้อน
- การปฏิเสธและต่อต้านการปลูกถ่าย
- เงื่อนไขทางการแพทย์ โอกาสของโรคกระดูกพรุนอาจเพิ่มขึ้นในผู้ที่มีโรคหรือภาวะดังต่อไปนี้
- โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์
- โรคลูปัส
- โรคมะเร็ง
- โรคไตหรือตับ
- โรคช่องท้อง
- โรคลำไส้อักเสบ
- โรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว
- ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิต พฤติกรรมและความเคยชินบางอย่างอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคกระดูกพรุน เช่น
- การสูบบุหรี่
- การไม่เคลื่อนไหวร่างกาย หรือเคลื่อนไหวน้อย
- การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
ภาวะแทรกซ้อนของโรคกระดูกพรุน
ภาวะแทรกซ้อนที่ร้ายแรงที่สุดของโรคกระดูกพรุนคือกระดูกหักในกระดูกสันหลังหรือสะโพก กระดูกที่หักเหล่านี้อาจส่งผลให้เกิดความพิการซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตภายในหลายปีหลังจากได้รับบาดเจ็บ
โรคกระดูกพรุน มีวิธีการวินิจฉัยอย่างไร
การวินิจฉัยมีจุดมุ่งหมายเพื่อวัดสัดส่วนของแร่ธาตุในกระดูกโดยใช้เครื่องที่มีรังสีเอกซ์ในระดับต่ำ กระดูกในสะโพกและกระดูกสันหลังมักเป็นเป้าหมายของการทดสอบ
โรคกระดูกพรุน มีวิธีการรักษาอย่างไร
การรักษาขึ้นอยู่กับแนวโน้มโอกาสของการแตกหักของกระดูกภายใน 10 ปี แพทย์อาจไม่สั่งจ่ายยาสำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงของการแตกหักของกระดูกต่ำทั้งนี้แพทย์อาจสั่งยาให้กับผู้ที่มีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดการแตกหักของกระดูก โดยยาอาจรวมยาจำพวกต่อไปนี้
- บิสฟอสโฟเนต (Bisphosphonates)
- ยาโมโนโคลนอลแอนติบอดี (Monoclonal antibody medications)
- การบำบัดด้วยฮอร์โมนทดแทน
- ยาเสริมสร้างกระดูก
การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมและการรักษาตัวที่บ้าน
คุณอาจเปลี่ยนวิถีชีวิตบางอย่างเพื่อป้องกันความเสี่ยงของโรคกระดูกพรุนโดย
- เลิกสูบบุหรี่
- หลีกเลี่ยงการดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป
- ป้องกันการหกล้ม
การเตรียมการก่อนการพบแพทย์
ก่อนการนัดหมายคุณควรตระหนักถึงข้อจำกัดก่อนการนัดหมาย และเตรียมข้อมูลบางอย่าง เช่น
- อาการที่เกิดขึ้น
- ข้อมูลส่วนบุคคลที่สำคัญของคุณ
- ยาทั้งหมดที่คุณกำลังใช้อยู่
- คำถามที่คุณต้องการถามแพทย์
ในระหว่างการปรึกษา แพทย์อาจถามคำถามบางอย่างรวมถึงข้อมูล เช่น
- ประสบการณ์กระดูกแตกหรือหัก
- ความสูงลดลง
- พฤติกรรมการออกกำลังกาย
- พฤติกรรมการกิน
- การทรงตัวและประสบการณ์การล้ม
- ประสบการณ์การผ่าตัดช่องท้อง
- ประวัติสมาชิกในครอบครัวที่เป็นโรคกระดูกพรุนหรือเคยกระดูกสะโพกหักหรือแตก
- ยาที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน
